Jardin Minelle, kerstspullen en VERRASSING!

Doordat ik van vrijdagavond tot en met maandagochtend geen internet heb gehad, kon ik zaterdagavond geen blog plaatsen.

Zondag 29 september ben ik ’s ochtends naar het kerkhof van Arras gelopen. Hier zijn niet alleen ‘gewone’ graven te vinden, maar er staan ook heel veel monumenten ter herinnering aan de Eerste Wereldoorlog.

Na over het kerkhof te hebben gelopen, ben ik naar Le Jardin Minelle gelopen. Dit is een parkje met een vijver, vlak achter het centrum. Ik heb hier genoten van het zonnetje en ben vervolgens langs de kade weer terug naar huis gelopen.

Op maandag werd op de VVV een groot pakket geleverd: Kerstpullen voor op de kerstmarkt! Marjorie kwam vragen of iemand wilde komen helpen. Samen met Claire en Florine heb ik een aantal spullen voorzien van prijskaartjes. Ik heb zin in kerstmis!

Op dinsdag was het niet heel erg druk en heb ik Marjorie weer kunnen helpen met de kerstspullen.

Woensdagochtend werden Florine en ik ineens geroepen door Maryse. Er kwam namelijk een groep voor koffie, thee en croissantjes, maar dit stond niet op de planning. Maryse was een beetje aan het stressen en samen met Jérémy moest ik de croissantjes gaan ophalen.

Uiteindelijk was toch alles op tijd klaar en is het goed verlopen.

Om 12 uur mocht nog een keertje het Belfort op om te kijken of er niemand meer boven was. Wat een uitzicht!

’s Middags moesten er verschillende dingen naar het museum worden gebracht. Ook heb ik flyers van ‘L’Automne des Saveurs’ naar bakkers en boekenwinkels gebracht. Het was lekker warm en ik vond het wel fijn om even door de stad te kunnen wandelen.

In het centrum zat ook een man met een masker. Hij had zijn handen op een stok die voor hem stond, maar zelf zat hij in de lucht. Dat was wel apart om te zien.

Donderdagochtend was er weer een POT en ook vandaag mocht ik het Belfort op om te kijken of iedereen weer beneden was. J

’s Middags heb ik nog een aantal dingen naar het museum gebracht. Vlak voor sluitingstijd kwamen er nog een man en vrouw de VVV binnen. Zij hadden een aantal vragen die ze netjes in het Frans stelden. Ik kwam er snel achter dat ze Nederlands spraken, dus toen heb ik ze gewoon in het Nederlands verder geholpen. J

Op vrijdagmiddag was datzelfde echtpaar weer teruggekomen naar de VVV. Ze waren aan het kijken of ik weer aan het werk was. Ze vonden het fijn dat hun iemand kon helpen in hun eigen taal en ik vond het leuk dat ze naar mij op zoek waren. J

Toen ik daarna met Mélanie aan het werk was in de VVV, zag ik opeens een bekend gezicht. Het was Ricardo! Hij had tegen mij gezegd dat hij zaterdag zou komen, maar hij wilde mij verrassen door al op vrijdag te komen en ik was verrast! Hij had een groot boeket met rozen bij zich en toen ik met dat boeket weer de VVV binnenkwam, was iedereen heel erg verbaasd en blij voor me.

Ik moest natuurlijk nog gewoon werken tot 18 uur. Gelukkig ging de tijd wel redelijk snel voorbij, want Fabienne vroeg of ik samen met Florine nog een aantal bestellingen wilde uitbrengen.

Na stage ben ik met Ricardo naar mijn appartementje gelopen, waar ik ook mijn nieuwe buurmeisje heb ontmoet.

Zaterdag hebben we het rustig aangedaan en lekker genoten van het mooie weer.

Zondag was het weer nog steeds goed en ’s avonds zijn we nog samen gaan uit eten. Helaas gaat Ricardo maandag alweer naar huis. Wat kan een weekend snel voorbijgaan.