Fête de la Châtaigne, Tour de France en Val de Scarpe

Op zondag 20 oktober ben ik naar La Fête de la Châtaigne geweest. Uiteindelijk was het veel kleiner dan ik had verwacht en ben ik doorgelopen naar het bos. Ik heb even gewandeld door het bos en gepauzeerd aan de rand van een meertje.

Op maandag was het wat drukker dan normaal op de VVV, aangezien hier vakantie is.

Dinsdag was het ontzettend druk. Het was zo druk dat ’s middags een extra rondleiding werd gegeven om alle mensen op te kunnen vangen. Ik ben voor Claire en voor Emilie nog naar het gemeentehuis geweest.

Woensdagochtend was mijn stagebegeleidster weer terug van haar vakantie. Ze is naar Marokko geweest om daar haar huwelijk te vieren met haar Marokkaanse man.

’s Middags ben ik nog een uurtje bezig geweest voor Marjorie. Toen ik weer in de VVV stond, was het ontzettend druk. Ook vandaag werd er een extra rondleiding ingelast. Het was zo druk dat ze er op de VVV zelf verbaasd over waren.

Toen ik terugliep naar huis, zag ik dat op het Belfort een groot geel t-shirt hangt. Arras is namelijk verkozen als startplaats voor een etappe van de Tour de France. Daar zijn ze natuurlijk trots op. J

Op donderdagochtend had Marjorie me weer nodig voor de kerstmarkt. Daar ben ik de hele ochtend mee bezig geweest.

’s Middags heb ik de laatste dingen nog geprijsd voor de kerstmarkt en nu zijn alle spullen (die geleverd zijn) geprijsd en naar de kelder gebracht. Ook heb ik eindelijk alle nummers voor de chalets kunnen maken.  

Vrijdag heb ik alle 100 nummers voor de chalets geplastificeerd. Ook heb ik de kaas gehaald bij de Fromagerie voor de dégustation. Voor Maryse ben ik nog een bestelling gaan ophalen bij Thibaut en deze bestelling heb ik weer afgeleverd bij Hotel Holiday Inn.

Op zaterdag ben ik gaan wandelen. Ik ben eerst naar Val de Scarpe gelopen.

Daarna ben ik doorgelopen naar het plaatsje Sainthe-Catherina, waar een leuk park ligt met een visvijver.

Nadat ik hier wat had rondgelopen, ben ik doorgelopen naar het Britse militaire kerkhofje.

Daarna ben ik via het plaatsje Anzin-Saint-Aubin weer teruggelopen naar Arras. Via het park Les Grandes Prairies ben ik weer teruggelopen naar het centrum en naar huis.

Bezoek, Vimy Ridge en een kaartje

Op zondag 13 oktober ben ik op tijd opgestaan, want ik kreeg bezoek! J 

Rond 10 uur ging de deurbel; mijn ouders en mijn broer waren er! De koffie, thee en chocoladebroodjes stonden al voor hun klaar.

Rond 11 uur zijn we met z’n allen in de auto gestapt om naar Vimy Ridge te gaan. Daar ligt namelijk het Mémorial commémoratif du Canada à Vimy. Dit is een oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de Canadezen die hier zijn gesneuveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. De namen van alle 11.285 Canadese slachtoffers zijn in het monument gekerfd.

Vanaf de heuvelrug heb je ook een mooi uitzicht over de omgeving. Helaas was het slecht weer, waardoor er niet veel te zien viel.

Behalve het monument zijn er ook nog loopgraven, die open zijn voor publiek.

Het hele terrein is een bewaard slagveld, met ruw terrein met kraters en onontplofte munitie.

Ook zijn er nog twee kerkhoven, maar het regende zo hard, dat we daar niet zijn gaan kijken. Helaas.. L

Dit was erg indrukwekkend en ik hoop nog een keer terug te kunnen gaan als het beter weer is.

Nadat we helemaal waren natgeregend, zijn we doorgereden naar Nécropole nationale de Notre-Dame de Lorette in Ablain-Saint-Nazaire. Ook dit is een militaire begraafplaats. Hier liggen echter alleen maar Fransen die gesneuveld zijn in de Eerste Wereldoorlog. Het is ’s werelds grootste Franse militaire begraafplaats met zo’n 20.000 individuele graven en meer dan 20.000 soldaten in een massagraf.

Helaas zijn we hier ook niet lang gebleven, vanwege het slechte weer.. L

Onderweg terug naar Arras kwamen langs een Duits, Pools, Tsjecho-Slowaaks, Brits en Frans militair kerkhof. Er liggen hier zoveel begraaf- en herdenkingsplaatsen van de Eerste Wereldoorlog dat het er te veel zijn om op te noemen, laat staan te bezoeken.

Toen we weer terug waren in Arras, zijn we met z’n viertjes lekker gaan uit eten bij Au Bureau, een Britse pub.

Maandag had ik weer gewoon stage. In oktober schijnt het hier altijd rustig te zijn en dat viel op deze dag heel goed te merken.

Na stage ben ik met mijn ouders en mijn broer naar Auchan geweest. Daar ben ik een aantal weken geleden in mijn eentje naartoe geweest. Ik geloof dat we daar zo’n anderhalf uur rondgedwaald hebben (en nog alles hebben gezien); zo groot is de winkel. Daarna zijn we weer gaan uiteten.

Op dinsdagochtend hebben mijn vader en broer een rondleiding door de Boves gevolgd, wat ze volgens mij wel interessant vonden.

Tussen de middag zijn we nog samen gaan lunchen, want mijn ouders en mijn broer gingen op dinsdag weer naar huis.

Dinsdagmiddag op stage kon ik weer aan de slag met kerstspullen. Op een gegeven moment kwam Bertille mij halen, want er stonden mensen voor mij de VVV. Het waren mijn ouders en mijn broer die weer afscheid kwamen nemen. Nadat we afscheid hadden genomen, ben ik nog tot 18 uur bezig geweest voor Marjorie.

Woensdagochtend was er een POT, die ik samen met Julie en Bertille heb verzorgd.

Woensdagmiddag heb voor Marjorie een aantal dingen gedaan voor de chalets voor op de kerstmarkt. Toen ik terug naar huis liep, zag ik overigens dat op straat ook al kerstversiering hangt!

Donderdagochtend was er weer een POT, die ik samen met Julie en Fabien heb verzorgd. Deze POT stond niet op de planning, aangezien deze woensdag pas was gereserveerd/bevestigd. Tsja, als dat allemaal een dag van tevoren nog kan..

Op vrijdagochtend heb ik samen met Marjorie weer gewerkt aan de kerstmarkt. We zijn wel een halfuur verloren, doordat we ruzie hadden met een machientje.

Vrijdagmiddag zou ik eigenlijk Marjorie weer verder helpen, maar het was zo druk in de VVV, dat ze me daar nodig hadden. J

Vandaag, zaterdag, heb ik eerst lekker uitgeslapen en daarna ben ik de stad in geweest om te winkelen. Ik was van plan om nieuwe schoenen te kopen, maar als je iets zoekt, vind je het natuurlijk niet.. Volgende keer beter. J

Toen ik weer thuiskwam, vond een kaartje in mijn brievenbus. Een ontzettend leuke verrassing, bedankt! J

Afscheid, nog meer kerstspullen en geklop

Deze week een kort blogje, omdat ik niet zo veel te vertellen heb over afgelopen week J

Toen ik naar stage liep maandagochtend, lagen er foto’s van twee meisjes en heleboel knuffels voor het stadhuis. Op de VVV kwam ik erachter dat de twee meisjes vermoord zijn door hun ouders. Tsja, zoiets gebeurt helaas ook hier.

Tussen de middag heb ik nog met Ricardo geluncht en daarna was het alweer tijd voor afscheid.

’s Middags kon ik weer helpen met kerstspulletjes voor de kerstmarkt. Ik vind het leuk om daarmee bezig te mogen zijn en ik heb ontzettend zin in de kerstmarkt hier.

Op dinsdag ben ik met Bérengère naar het museum geweest. Het winkeltje in het museum wordt volledig gerund door de VVV. Het was leuk om even iets anders te doen.

Woensdagmiddag ben ik weer bezig geweest met spullen voor de kerstmarkt. Er worden steeds nieuwe dingen geleverd, waarbij ik Marjorie kan helpen.

Donderdagochtend werden er twee groepen verwacht voor koffie, thee en croissantjes. De eerste groep was een kwartier te laat en de tweede groep was een kwartier te vroeg, waardoor er ineens 110 personen waren, dus het liep een beetje door elkaar. Al snel kon de eerste groep met Pascal vertrekken, waardoor het toch is goed gekomen.

’s Middags heb ik voor Marjorie de nummers voor de chalets van kerstmarkt gemaakt en nog een aantal bestellingen uitgebracht.

Op vrijdagmiddag kwamen er 40 Duitsers voor een dégustation van bier en kaas. Het was een gezellige groep en de chauffeur was ook heel erg aardig. Ik heb met hem wat gepraat en ik kwam erachter dat ik mezelf ook nog wel in het Duits kan redden.

Zaterdag heb ik eerst uitgeslapen en daarna wat opgeruimd en gepoetst. Ineens werd er op mijn raam geklopt. Ik verwacht morgen bezoek, maar dat bezoek zal toch niet ook al een dag eerder zijn gekomen als verrassing? Toen ik mijn raam/deur opendeed, zag ik een verbaasde vrouw staan. Ze dacht dat haar dochter hier woonde, maar die woont dus in een van de andere appartementjes.

Jardin Minelle, kerstspullen en VERRASSING!

Doordat ik van vrijdagavond tot en met maandagochtend geen internet heb gehad, kon ik zaterdagavond geen blog plaatsen.

Zondag 29 september ben ik ’s ochtends naar het kerkhof van Arras gelopen. Hier zijn niet alleen ‘gewone’ graven te vinden, maar er staan ook heel veel monumenten ter herinnering aan de Eerste Wereldoorlog.

Na over het kerkhof te hebben gelopen, ben ik naar Le Jardin Minelle gelopen. Dit is een parkje met een vijver, vlak achter het centrum. Ik heb hier genoten van het zonnetje en ben vervolgens langs de kade weer terug naar huis gelopen.

Op maandag werd op de VVV een groot pakket geleverd: Kerstpullen voor op de kerstmarkt! Marjorie kwam vragen of iemand wilde komen helpen. Samen met Claire en Florine heb ik een aantal spullen voorzien van prijskaartjes. Ik heb zin in kerstmis!

Op dinsdag was het niet heel erg druk en heb ik Marjorie weer kunnen helpen met de kerstspullen.

Woensdagochtend werden Florine en ik ineens geroepen door Maryse. Er kwam namelijk een groep voor koffie, thee en croissantjes, maar dit stond niet op de planning. Maryse was een beetje aan het stressen en samen met Jérémy moest ik de croissantjes gaan ophalen.

Uiteindelijk was toch alles op tijd klaar en is het goed verlopen.

Om 12 uur mocht nog een keertje het Belfort op om te kijken of er niemand meer boven was. Wat een uitzicht!

’s Middags moesten er verschillende dingen naar het museum worden gebracht. Ook heb ik flyers van ‘L’Automne des Saveurs’ naar bakkers en boekenwinkels gebracht. Het was lekker warm en ik vond het wel fijn om even door de stad te kunnen wandelen.

In het centrum zat ook een man met een masker. Hij had zijn handen op een stok die voor hem stond, maar zelf zat hij in de lucht. Dat was wel apart om te zien.

Donderdagochtend was er weer een POT en ook vandaag mocht ik het Belfort op om te kijken of iedereen weer beneden was. J

’s Middags heb ik nog een aantal dingen naar het museum gebracht. Vlak voor sluitingstijd kwamen er nog een man en vrouw de VVV binnen. Zij hadden een aantal vragen die ze netjes in het Frans stelden. Ik kwam er snel achter dat ze Nederlands spraken, dus toen heb ik ze gewoon in het Nederlands verder geholpen. J

Op vrijdagmiddag was datzelfde echtpaar weer teruggekomen naar de VVV. Ze waren aan het kijken of ik weer aan het werk was. Ze vonden het fijn dat hun iemand kon helpen in hun eigen taal en ik vond het leuk dat ze naar mij op zoek waren. J

Toen ik daarna met Mélanie aan het werk was in de VVV, zag ik opeens een bekend gezicht. Het was Ricardo! Hij had tegen mij gezegd dat hij zaterdag zou komen, maar hij wilde mij verrassen door al op vrijdag te komen en ik was verrast! Hij had een groot boeket met rozen bij zich en toen ik met dat boeket weer de VVV binnenkwam, was iedereen heel erg verbaasd en blij voor me.

Ik moest natuurlijk nog gewoon werken tot 18 uur. Gelukkig ging de tijd wel redelijk snel voorbij, want Fabienne vroeg of ik samen met Florine nog een aantal bestellingen wilde uitbrengen.

Na stage ben ik met Ricardo naar mijn appartementje gelopen, waar ik ook mijn nieuwe buurmeisje heb ontmoet.

Zaterdag hebben we het rustig aangedaan en lekker genoten van het mooie weer.

Zondag was het weer nog steeds goed en ’s avonds zijn we nog samen gaan uit eten. Helaas gaat Ricardo maandag alweer naar huis. Wat kan een weekend snel voorbijgaan.