20 meter onder de grond, speeddaten en Journées du Patrimoine

En voor mij zit ook de derde week er alweer op.

Op maandag 9 september begon de week weer met een kort werkoverleg. Verder waren er redelijk veel Nederlanders naar de VVV gekomen, wat voor mij heel handig was. Ook Jérémy, de Nederlandse gids, was nog even langsgekomen, dus maandag was een ‘Nederlandse’ dag.

Dinsdagmiddag werd ik door Aurélie (mijn stagebegeleidster) ondervraagd over de brochure van de VVV van Arras. Ik moest een aantal dingen kunnen vertellen over bijvoorbeeld het stadhuis en het belfort en ik moest de weg wijzen naar bijvoorbeeld het Musée des Beaux-Arts of het zwembad. Aurélie was hier erg tevreden over.

Ook heeft ze gebeld naar François van Carrière Wellington, waar ik mijn woensdagmiddag heb mogen doorbrengen. Ik wilde sowieso Carrière Wellington nog bezoeken, dus dat kwam heel goed uit! J

Rond 17 uur kwam er nog een telefoontje binnen bij de Service Groupe met de vraag of we voor morgen nog iets konden regelen voor 100 personen...

Blijkbaar kan dat hier, want op woensdag 11 september werden de 100 mensen verwelkomd met een kopje koffie en een croissantje door Audrie, Claire en mij.

Toen ik daarna in de VVV stond, was Elodie bezig met het helpen van een echtpaar. Ik hoorde de man en vrouw iets tegen elkaar zeggen en ik begon te glimlachen. De man richtte zich tot mij en zei ‘You don’t understand us, do you? Haha’.  In het Nederlands zei ik terug dat ik ze wel kon verstaan. Heel verbaasd vroeg de man waar ik vandaan kwam. Toen ik zei dat ik uit Limburg kwam, kreeg ik de vraag ‘Dus dan kinne ver auch plat proate?’ Heel erg leuk om hier ook Limburgers tegen te komen. J

Na mijn pauze ging ik dus een middagje bij Carrière Wellington meelopen. Carrière Wellington is een groeve, 20 meter onder de grond, en wordt gezien als een monument ter nagedachtenis aan de slag om Arras.

Klaar voor de rondleiding!

Om 14 uur mocht ik mee met de rondleiding die door François werd gegeven. Het was ontzettend interessant en leuk om te zien. Gelukkig waren er ook audiogidsen beschikbaar in het Nederlands, waardoor ik net wat meer van de rondleiding heb meegekregen, dan wanneer de rondleiding alleen in het Frans werd gegeven.

\

Carrière Wellington

Carrière Wellington

Na de rondleiding hebben Melanie en Jonathan (werken allebei ook bij de VVV) me nog van alles laten zien, waaronder een kleine expositie met oude foto’s, en om 17 uur ben ik nog een keertje meegegaan met de laatste rondleiding van de dag. Carrière Wellington was een heel erg leuke ervaring!

Het verwoeste Belfort

De verwoeste stad

Donderdagmiddag bleek er een activiteit te zijn georganiseerd in het stadhuis: speeddating! Blijkbaar stond niet goed aangegeven waar dat precies werd gehouden, dus kwamen de speeddaters bij de VVV vragen waar ze moesten zijn. Van jongetjes van een jaar of 16, tot een vrouw met een snor; Audrie en ik hebben van alles zien langskomen en we hebben ons kostelijk vermaakt. J

Ook was er blijkbaar een speurtocht in de stad. Verschillende groepjes jongeren kwamen met foto’s en beschrijvingen naar de VVV, om te vragen waar ze alles konden vinden. Een paar omschrijvingen wist ik zelfs, waaruit blijkt dat ik de stad nu een beetje begin te kennen.

Op vrijdag ben ik naar het museum gelopen om iets af te geven voor Fabienne. Toen ik terugkwam, was Jérémy er weer. Met hem heb ik weer even Nederlands kunnen praten, wat toch wel fijn is hier.

Vlak voor sluitingstijd ben ik samen met Justin weer naar het museum gelopen om iets op te halen. Onderweg kwam ik erachter dat hij Nederlands volgt op de universiteit. Helaas krijgen ze hier maar twee uur per week Nederlands, waardoor ze er niet veel mee bezig kunnen zijn. Justin vertelde me dat Nederlands een moeilijke taal is voor Fransen. Hij heeft nu een jaar lessen gevolgd en alles wat hij kan is zichzelf voorstellen in ongeveer vijf korte zinnen. 

Ik weet nu van drie collega’s op de VVV dat ze Nederlands volgens aan de universiteit, maar ze vinden het allemaal jammer dat ze maar twee uur les krijgen per week. Ze hebben aan mij gevraagd of ik met hun wil oefenen, wat ik graag wil doen. J

Dit weekend is hier ‘Les Journées Du Patrimoine’. Tijdens deze dagen zijn alle kerken hier opengesteld, zijn musea gratis toegankelijk en worden er gratis rondleidingen gegeven.

Vanochtend ben ik als eerste bij de kerk Saint Jean Baptiste een kijkje gaan nemen. Ik loop hier iedere werkdag langs, dus ik was wel benieuwd geworden naar de binnenkant. Het is een ontzettend grote en mooie kerk.

Eglise Saint Jean Baptiste

Daarna ben ik gelopen naar Maison du Robespierre en naar de Notre Dame des Ardents, waar een oud vrouwtje mij aansprak of ik wat wilde weten over de geschiedenis van deze Notre Dame. Toen ze erachter kwam dat ik Nederlands ben, was ze maar wat blij dat ze aan een Nederlandse haar verhaaltje mocht vertellen. Niet dat de geschiedenis mij nou zo veel interesseert, maar het was erg leuk om haar, vol fascinatie, te zien en horen vertellen.

Vervolgens ben ik verdergegaan naar de Abdij. ’s Ochtends werd op de Citadel het huwelijk van Napoléon en Marie Louise nagespeeld, waarna een hele stoet zich richting de Abdij had begeven. Vanaf de binnenplaats van de Abdij vertrok de stoet met paarden en koetsen weer terug naar de Citadel. Het was erg mooi en indrukwekkend om te zien.

Ook ik ben toen naar de Citadel gelopen, waar een soort demonstratie werd gegeven met paarden en hun ruiters.

Dit was weer erg leuk om te zien en ik ben benieuwd wat er morgen allemaal te zien valt tijdens deze ‘Journées du Patrimoine’.