Fête du Moulin, nieuwe stagiaires en POST!

Op zondag 22 september ben ik naar het naastgelegen dorpje Achicourt gelopen, want daar was ‘La Fête Du Moulin’. Het was een kleine festiviteit ter ere van de molen en ook speciaal voor dit feest was de molen vrij toegankelijk voor publiek.

                     

Verder stonden er zo’n 15 kraampjes met onder andere sieraden, kaarten en fruit en voor de kleintjes was er een doolhof en stonden er vrolijke beeldjes.

                  

 

Nadat ik de molen had bezocht en langs het marktje was gelopen, ben ik te voet weer teruggegaan naar Arras.

Maandag begon de werkweek weer met een kort werkoverleg. Ook waren er twee nieuwe stagiaires, waarvan een maar drie dagen blijft en de ander een maand. Na het werkoverleg ging ik samen met Audrie, Elodie, Pascal en de twee stagiaires twee POT d’Accueils voorbereiden.

Toen we hiermee klaar waren, ben ik samen met de twee stagiaires naar een Chambre d’Hôtes gelopen aan Place Guy Mollet om wat documentatie af te geven. Bij die Chambre d’Hôtes werden we hartelijk verwelkomd door twee heren die ons graag een rondleiding wilden geven door het huis. Dat was erg leuk!

’s Middags mocht de nieuwe stagiaires een aantal dingen laten zien. Het is leuk dat ik nu al nieuwe stagiaires mag ‘inwerken’.

Op dinsdag heb ik de twee stagiaires laten zien hoe ze post moeten versturen. Ik heb ze laten zien hoe ze etiketten moeten maken en hoe de postzegelmachine werkt. Ook werden de nieuwe Guides Pratiques geleverd.

Woensdag was het alweer de laatste dag voor een van de twee stagiaires en Aurélie wilde dat ik vandaag een beetje ‘achter de schermen’ bleef, zodat de stagiaire kon zien hoe het op de VVV zelf in z’n werk gaat.

Op het einde van de dag heb ik al alles klaar kunnen zetten voor de POT van donderdag.

Om 18 uur ben ik met Audrie nog even de stad in geweest. Ze wilde mij een paar leuke winkeltjes laten zien, waar zij altijd even gaat snuffelen. Helaas had ze me niet alle winkeltjes kunnen laten zien, maar we hebben het wel erg leuk gehad! J

Donderdag begon dus de dag met de POT. Toen wij aan het opruimen waren, kwam Aurélie mij halen in de keuken. Het was namelijk erg druk en ze hadden mij nodig. Dat vond ik wel even leuk om te horen. J

Overigens waren er deze week heel veel Nederlanders en Belgen in de VVV. Bij iedere Nederlandssprekende klant, werd het grapje gemaakt dat het mijn ‘papi et mami’ (opa en oma) of mijn ‘tata et tonton’ (tante en oom) waren.

Om 18 uur ben ik met Audrie weer de stad ingedoken, omdat ze mij ook de rest van de winkeltjes wilde laten zien.

Vrijdag was het niet zo druk in de VVV, dus werd er nogal wat geouwehoerd. Vandaag was het de laatste dag van Audrie als stagiaire. Vanaf maandag werkt ze namelijk vacatair. Ook gaat mijn stagebegeleidster drie weken op vakantie.

Op zaterdag ben ik naar de markt geweest. Er is hier een grote markt op drie pleinen: Place de la Vacquerie, Places des Héros en Grand Place. Toen de markt zo’n beetje afgelopen was, ben ik richting de Carrefour gelopen. Normaal gesproken ga ik naar een andere winkel, maar ik vind het ook wel eens leuk om door supermarkten te slenteren. Toen ik het wel gezien had, ben ik teruggegaan naar het centrum en heb ik daar een aantal winkeltjes bezocht.

Toen ik weer thuis kwam, vond ik een pakketje in mijn brievenbus. 

Het waren soepbolletjes die oma mij gestuurd heeft!

Heel erg bedankt! Die gaan mij zeker goed smaken. J

Roulez Carrosses, de minister-president en winkelen!

In de tweede helft van het weekend van ‘Les Journées du Patrimoine’ heb ik het Musée des Beaux Arts bezocht. Tot 10 november is daar een tentoonstelling genaamd ‘Roulez Carrosses!’. Voor deze tentoonstelling zijn verschillende sleeën en koetsen van het Kasteel van Versailles (Parijs) naar Arras gebracht.

Schildpaddenslee

Koetsje van 4,66m hoog en 2500 kilo

Nog een koets

Mooi beeldje

Daarna ben ik naar de kerk Saint-Nicolas-en-Cité geweest. Ook hier werd ik weer een door oud vrouwtje aangesproken die me heel graag over de kerk wilde vertellen. Toen ze erachter kwam dat ik Nederlandse ben, vond ze het erg interessant om van mij te horen wat ik hier deed. Erg leuk!

Saint-Nicolas-en-Cité

Nemetacum

Ongeveer naast die kerk ligt l’Hôtel de Préfècture, wat ook opengesteld was in het kader van ‘Les Journées du Patrimoine’. Nadat ik daar was geweest, ben ik doorgelopen naar Nemetacum. Nemetacum is een antieke stad die 2000 jaar geleden door de Romeinen werden gesticht en in Arras zijn de archeologische overblijfselen te bewonderen.

Toen de rondleiding was afgelopen, ben ik naar Place des Héros gelopen. Op het plein stonden de strandstoeltjes en waren er enkele schilders aan het werk. Sommige schilderijen waren echt ontzettend mooi!

De stoeltjes

                       

Op maandag begon voor mij weer de werkweek. Iedereen was al aanwezig om 9 uur voor het korte werkoverleg, maar om 10 uur gaat de VVV pas open. Even lekker rustig beginnen dus. J

Dinsdag was er weer eer POT d’Accueil (koffie, thee en croissantjes) die ik samen met Audrie en Elodie heb verzorgd.

Woensdag kwamen er vier mannen in motorpak en met hun helmen op de VVV.  Audrie was hun aan het helpen. Ze zochten een goedkoop hotel, met ontbijt. Terwijl Audrie aan het bellen was, richtte een van de mannen zich tot mij: ‘Zo.. Tessa.. Tu fais un.. uh.. stage ici?’. De man naast hem zag de Nederlandse vlag op mijn naamkaartje en zei ‘Zij komt gewoon uit Nederland, man!’. Toen het voor hun duidelijk was dat ik uit Nederland kom, richtten ze natuurlijk al hun vragen over de stad aan mij. Ook zij vroegen zich af wat ik in Frankrijk doe.

Ondertussen was Audrie klaar met bellen en was alles geregeld voor deze mannen.

Een paar uur later kwamen ze weer terug naar de VVV om mij (in het Nederlands) te vertellen dat alles goed was geregeld en dat ze ons nog even wilde komen bedanken. Ontzettend leuk!

Toen ik donderdagochtend naar stage liep, was het ontzettend druk op het station. Er stond politie, een taxi en veel journalisten, maar ik had zelf geen tijd om te blijven kijken wat er aan de hand was. Toen ik bij het stadhuis aankwam, was het daar ook druk. Aan het einde van de dag kwam ik erachter dat de minister-president Jean-Marc Ayrault per trein naar Arras was gekomen (niet dat ik enig idee heb wie die man is of wat hij doet).

Vrijdagochtend waren er veel Nederlanders naar de VVV gekomen. Dat vind ik altijd wel handig, omdat ik die in het Nederlands kan helpen. Het helpt mij niet met mijn Frans, maar zo leer ik wel over de stad.

Ook was Jérémy nog even op de VVV. Met hem kan ik zowel Nederlands als Frans praten, wat erg handig is.

’s Middags was er niet erg veel te doen en heeft Audrie mij gevraagd om haar wat Nederlandse woordjes te leren. Ik heb geleerd dat ‘toetsenbord’  en mijn achternaam erg moeilijk schijnen te zijn om uit te spreken.

Op zaterdag ben ik te voet naar een soort winkelboulevard gegaan. Deze boulevard ligt buiten het centrum en erg liggen ontzettend grote (en ook redelijk goedkope) winkels. Ook ligt er het winkelcentrum ‘Auchan’, waar ik 2 uur ben gebleven. Daarna ben ik via de andere winkels weer terug naar huis gelopen.

Stukje boulevard/winkelcentrum

Er liggen veel leuke winkels op de boulevard, dus ik ga er vast nog eens naartoe.

20 meter onder de grond, speeddaten en Journées du Patrimoine

En voor mij zit ook de derde week er alweer op.

Op maandag 9 september begon de week weer met een kort werkoverleg. Verder waren er redelijk veel Nederlanders naar de VVV gekomen, wat voor mij heel handig was. Ook Jérémy, de Nederlandse gids, was nog even langsgekomen, dus maandag was een ‘Nederlandse’ dag.

Dinsdagmiddag werd ik door Aurélie (mijn stagebegeleidster) ondervraagd over de brochure van de VVV van Arras. Ik moest een aantal dingen kunnen vertellen over bijvoorbeeld het stadhuis en het belfort en ik moest de weg wijzen naar bijvoorbeeld het Musée des Beaux-Arts of het zwembad. Aurélie was hier erg tevreden over.

Ook heeft ze gebeld naar François van Carrière Wellington, waar ik mijn woensdagmiddag heb mogen doorbrengen. Ik wilde sowieso Carrière Wellington nog bezoeken, dus dat kwam heel goed uit! J

Rond 17 uur kwam er nog een telefoontje binnen bij de Service Groupe met de vraag of we voor morgen nog iets konden regelen voor 100 personen...

Blijkbaar kan dat hier, want op woensdag 11 september werden de 100 mensen verwelkomd met een kopje koffie en een croissantje door Audrie, Claire en mij.

Toen ik daarna in de VVV stond, was Elodie bezig met het helpen van een echtpaar. Ik hoorde de man en vrouw iets tegen elkaar zeggen en ik begon te glimlachen. De man richtte zich tot mij en zei ‘You don’t understand us, do you? Haha’.  In het Nederlands zei ik terug dat ik ze wel kon verstaan. Heel verbaasd vroeg de man waar ik vandaan kwam. Toen ik zei dat ik uit Limburg kwam, kreeg ik de vraag ‘Dus dan kinne ver auch plat proate?’ Heel erg leuk om hier ook Limburgers tegen te komen. J

Na mijn pauze ging ik dus een middagje bij Carrière Wellington meelopen. Carrière Wellington is een groeve, 20 meter onder de grond, en wordt gezien als een monument ter nagedachtenis aan de slag om Arras.

Klaar voor de rondleiding!

Om 14 uur mocht ik mee met de rondleiding die door François werd gegeven. Het was ontzettend interessant en leuk om te zien. Gelukkig waren er ook audiogidsen beschikbaar in het Nederlands, waardoor ik net wat meer van de rondleiding heb meegekregen, dan wanneer de rondleiding alleen in het Frans werd gegeven.

\

Carrière Wellington

Carrière Wellington

Na de rondleiding hebben Melanie en Jonathan (werken allebei ook bij de VVV) me nog van alles laten zien, waaronder een kleine expositie met oude foto’s, en om 17 uur ben ik nog een keertje meegegaan met de laatste rondleiding van de dag. Carrière Wellington was een heel erg leuke ervaring!

Het verwoeste Belfort

De verwoeste stad

Donderdagmiddag bleek er een activiteit te zijn georganiseerd in het stadhuis: speeddating! Blijkbaar stond niet goed aangegeven waar dat precies werd gehouden, dus kwamen de speeddaters bij de VVV vragen waar ze moesten zijn. Van jongetjes van een jaar of 16, tot een vrouw met een snor; Audrie en ik hebben van alles zien langskomen en we hebben ons kostelijk vermaakt. J

Ook was er blijkbaar een speurtocht in de stad. Verschillende groepjes jongeren kwamen met foto’s en beschrijvingen naar de VVV, om te vragen waar ze alles konden vinden. Een paar omschrijvingen wist ik zelfs, waaruit blijkt dat ik de stad nu een beetje begin te kennen.

Op vrijdag ben ik naar het museum gelopen om iets af te geven voor Fabienne. Toen ik terugkwam, was Jérémy er weer. Met hem heb ik weer even Nederlands kunnen praten, wat toch wel fijn is hier.

Vlak voor sluitingstijd ben ik samen met Justin weer naar het museum gelopen om iets op te halen. Onderweg kwam ik erachter dat hij Nederlands volgt op de universiteit. Helaas krijgen ze hier maar twee uur per week Nederlands, waardoor ze er niet veel mee bezig kunnen zijn. Justin vertelde me dat Nederlands een moeilijke taal is voor Fransen. Hij heeft nu een jaar lessen gevolgd en alles wat hij kan is zichzelf voorstellen in ongeveer vijf korte zinnen. 

Ik weet nu van drie collega’s op de VVV dat ze Nederlands volgens aan de universiteit, maar ze vinden het allemaal jammer dat ze maar twee uur les krijgen per week. Ze hebben aan mij gevraagd of ik met hun wil oefenen, wat ik graag wil doen. J

Dit weekend is hier ‘Les Journées Du Patrimoine’. Tijdens deze dagen zijn alle kerken hier opengesteld, zijn musea gratis toegankelijk en worden er gratis rondleidingen gegeven.

Vanochtend ben ik als eerste bij de kerk Saint Jean Baptiste een kijkje gaan nemen. Ik loop hier iedere werkdag langs, dus ik was wel benieuwd geworden naar de binnenkant. Het is een ontzettend grote en mooie kerk.

Eglise Saint Jean Baptiste

Daarna ben ik gelopen naar Maison du Robespierre en naar de Notre Dame des Ardents, waar een oud vrouwtje mij aansprak of ik wat wilde weten over de geschiedenis van deze Notre Dame. Toen ze erachter kwam dat ik Nederlands ben, was ze maar wat blij dat ze aan een Nederlandse haar verhaaltje mocht vertellen. Niet dat de geschiedenis mij nou zo veel interesseert, maar het was erg leuk om haar, vol fascinatie, te zien en horen vertellen.

Vervolgens ben ik verdergegaan naar de Abdij. ’s Ochtends werd op de Citadel het huwelijk van Napoléon en Marie Louise nagespeeld, waarna een hele stoet zich richting de Abdij had begeven. Vanaf de binnenplaats van de Abdij vertrok de stoet met paarden en koetsen weer terug naar de Citadel. Het was erg mooi en indrukwekkend om te zien.

Ook ik ben toen naar de Citadel gelopen, waar een soort demonstratie werd gegeven met paarden en hun ruiters.

Dit was weer erg leuk om te zien en ik ben benieuwd wat er morgen allemaal te zien valt tijdens deze ‘Journées du Patrimoine’.

Inmiddels ben ik alweer twee weken in Arras en het bevalt me hier heel goed!

Zondag 1 september was op Place Victor Hugo een rommelmarkt waar ik naartoe ben geweest. Er lagen heel veel boeken te koop voor €1 per stuk, dus ik heb er een paar gekocht. Bij een van de kraampjes waar ik een boek had gekocht, hoorde ik een man nog zeggen ‘Pas Française’. Aardig hoor.

Daarna ben ik met mijn boeken in een klein parkje achter de Abdij gaan zitten. Onder het lezen zijn flink wat mensen langsgelopen, die me bijna allemaal hartelijk begroetten. Er is mij zelfs gevraagd hoe het met mij ging, iets wat men in Nederland niet snel aan een onbekende zou vragen. Dat vond ik heel erg leuk!

’s Avonds vond op het Place des Héros voor de 25^e keer ‘l’Embrasement du Beffroi’ plaats. Er wordt  dan een licht- en vuurwerkshow gehouden rondom het Belfort. Het plein stond helemaal vol, maar het was een ontzettend mooie show.
Van al dat vuurwerk kreeg ik heel veel zin in Nieuwjaar.

                        Een filmpje van de hele show van l'Embrasement du Beffroi.



Maandag was er een cameraploeg aanwezig op de VVV, om een documentaire te maken over het noorden van Frankrijk. Hiervoor werd ik samen met twee Nederlandse toeristen gecharterd om te luisteren naar een gids die iets vertelde over het Belfort. Na het filmen heb ik nog even kort met het echtpaar gepraat. Ze waren hier een dagje en wilden weten wat hier te zien valt.

Verder moest ik een aantal mensen ‘Les Boves’ in begeleiden, aangezien ze vijf minuten te laat waren voor de rondleiding. ‘Les Boves’ zijn dus die ondergrondse gangen waar ik pas een keer in was geweest, dus ik was bang dat ik de weg zou kwijtraken. Daarbij kreeg ik de poort naar ‘Les Boves’ ook niet open. De sleutel moet op een bepaalde manier gedraaid worden en dat wist ik niet. Gelukkig heeft Emilie mij laten zien hoe het moet en waar de mensen voor de rondleiding moesten zijn.

Dinsdag kwam er een grote bus met Belgen voor een rondleiding door ‘Les Boves’. Speciaal hiervoor was een Nederlandse gids aangenomen. Ik hem heb ontmoet en het was wel fijn om even Nederlands te kunnen spreken! Gezien het feit dat er hier redelijk veel Nederlanders komen, zullen nu vaker rondleidingen in het Nederlands worden gegeven door hem.

Woensdagochtend kwam er een groep Fransozen om hier te ontbijten. Net zoals vorige week kregen ze koffie, thee en croissantjes. Samen met Audrie en Julie heb ik de drank verzorgd. Aangezien Audrie de groep ging rondleiden, heb ik alles weer opgeruimd met Julie. De croissantjes die over waren, mochten de medewerkers van de VVV opeten. J

’s Middags kregen we nieuwe brochures geleverd op de VVV. Door een foutje of door onoplettendheid heeft elke Duitse brochure de Belgische vlag. We hebben rollen met stickertjes gekregen, waarop wel de Duitse vlag staat. Drie maal raden wie die stickertjes de op brochures mag plakken..

Donderdagmiddag moest ik weer een aantal mensen ‘Les Boves’ in begeleiden, wat deze keer wél goed ging. J

Ook heb ik een aantal ansichtkaarten naar het Musée des Beaux Arts gebracht, waar Melanie aan het werk was. Op een papiertje kreeg ik mee hoe ik moest lopen, waar ik moest zijn en dat ik Melanie moest zoeken. Ik begrijp dan wel niet altijd wat er gezegd wordt in het Frans, maar die instructies waren ook een beetje overbodig.

Toen ik terug was, kwam ik in het keukentje van de VVV een collega tegen die eigenlijk vrij had. Zij was hier voor Norman, omdat hij vandaag officieel afscheid zou komen nemen. Rond 18 uur werden de flessen cider opengemaakt en stonden er een paar kleine hapjes klaar, verzorgd door Norman. Na nog even wat te hebben gekletst, heb ik voor de tweede keer afscheid genomen van hem en hem succes gewenst in Spanje.

Op vrijdagochtend kreeg ik al meteen de opdracht om 40 brochures af te leveren bij Hotel Holiday INN (grappig overigens hoe die Fransen dat uitspreken). Met de brochures liep ik terug richting het station, waar ik even heb moeten zoeken naar de ingang van het hotel. Het is namelijk ontzettend groot. Toen ik de ingang had gevonden, was het ook nog even zoeken naar de receptie. De ingang bevindt zich vlak naast de ontbijtzaal en voor de receptie moet je op de eerste verdieping zijn. Gelukkig is het allemaal goed gegaan.

Daarna werd er een ontzettend groot pakket geleverd op de VVV. In dit pakket bevonden zich 40 strandstoeltjes, speciaal besteld voor La Journée du Patrimoine (Junior), wat zich dit en volgend weekend hier afspeelt. Samen met Justin mocht ik de stoeltjes uitpakken en ze verplaatsen naar de grote gang.

’s Middags moest ik weer ansichtkaarten naar het Musée des Beaux Arts brengen, waar dit ik Bérengère aan het werk was. Deze keer heb ik aangegeven dat ik het ook wel zonder instructies kon vinden. J

Zaterdag, vandaag dus, ben ik lekker gaan wandelen. Via het naastgelegen dorpje Archicourt ben ik naar de

Citadel van Arras gelopen. Onderweg zag ik nog het Italiaanse circus, waar ze hier vorige week reclame voor maakten door rond te rijden met een grote wagen met een leeuw en leeuwinnen. Toen ik op zoek was naar de Citadel kwam ik erachter dat er ook nog een groot park is, vlak naast een school. Hier heb ik even pauze gehouden en genoten van het lekker warme weer.

Ik kwam er al snel achter dat de Citadel van Arras niet ver achter het park ligt en dat vlak achter de Citadel een militair kerkhof ligt.

Als eerste ben ik even op het kerkhof een kijkje gaan nemen. Toen ik terug wilde lopen naar de Citadel, werd ik aangesproken door een wat jongere man. Hij zag mijn spiegelreflex en vroeg of het maken van foto’s mijn hobby is. Hij is zelf fotograaf in het weekend en maakt reportages op bijvoorbeeld bruiloften. Het is fijn om te zien dat de mensen hier heel aardig zijn en zomaar een gesprek met je willen beginnen. J

Daarna ben ik teruggelopen naar de Citadel, waar ik eerst een rondje door een bos ben gelopen. Via het bos heb ik ook de ingang naar de Citadel gevonden. ‘Le Mur des Fusillés’ vond ik toch wel het mooiste op de Citadel.

Met een kleine omweg ben ik weer teruggelopen naar mijn appartementje, waar ik net lekker heb gegeten. Van zo’n dag krijg je wel honger.